فیلمکده

- در سینماها: SYNONYMS -

فیلم جدید ناداو لاپید که به تازگی خرس طلایی را در برلیناله دریافت کرده ، همانقدر پر زرق و برق و جذاب است که بر اساس خاطرات ورودش به پاریس ساخته شده است. صمیمی ، همیشه ، به اندازه سورئال در بعضی مواقع ، مترادف به تدریج به یک غواصی درون بینی ناخوشایند تبدیل می شود که شما را گیج می کند.

یوآو اسرائیلی (تام مرسیه ، افشاگری فیلم ، که جدی خودش را می دهد) مانند یک افسانه به پاریس می رسد: در یک آپارتمان بزرگ بورژوایی کاملاً خالی که همه وسایلش را می دزدند ، او خودش را برهنه می یابد و یخی زن و شوهر همسایه ، امیل و کارولین ، (کاملاً ژرمن پرواتین های کوئنتین دلمایر و لوئیز شویلوت) ، درست در هر نشانه ای به همان اندازه بورژوازی ، او را می گیرند و چیزی برای شروع دوباره به او می دهند. و یوآو به معنای واقعی و مجازی به پاریس طوفان کند. مترادف ، همانطور که از نام آن پیداست ، از بازی های معنایی و واژگانی تشکیل شده است. یوآف از تلفظ یک کلمه عبری امتناع می ورزد ، و هنگام خواندن دعا فرهنگ لغت فرانسوی را می آموزد. آرزوی او: خلاص شدن از میراث اسرائیل.

او از طریق گشت و گذارهای پاریسی خود ، بین شیفتگی و دافعه ، مسیر ادغام را دنبال می کند. مات و مبهم برای هموطنانش ، یک خشم واقعی است که سریع منفجر می شود ، به نظر می رسد هیچ چیزی نمی تواند رمز و راز خود را باز کند ، حتی خاطرات او برای امیل و کارولین. ناداو لاپید به انتقاد رادیکال خود از هویت اسرائیلی ، بین تحریک جنسی و هیرروتیزاسیون بدن مرد ادامه می دهد (صحنه عالی دیدار بین دو سرباز سابق که کاملاً طبیعی است قبل از اینکه "مردانه" دست بدهند با یک کشتی مبارزه شروع می کنند) ، خشونت تقریبا غیرقابل جبران ، میراث ارتش. اما او به همان اندازه برای فرانسه و احساس مهمان نوازی این کشور رزرو می کند. صحنه های آموزش مدنی وقتی اواو مجبور است "La Marseillaise" را بخواند ، به اوج کمدی خود می رسد و می خواهد صدا "بلندتر" شود. قویتر! "

در اینجا و توسط بدن به مسئله مبدا پرداخته می شود. بدن محدود Yoav با امتناع از زبان اول خود ، با پایین آوردن چشمان خود در مقابل زیبایی شهر ، و محدود کردن به زندگی خلاصه ، سعی می کند خود را از این میراث تحمل بار سنگین خلاص کند. اما هیچ کمکی نمی کند ، او اغلب خود را با فریاد بیان می کند ، به نظر می رسد کلمات او مانند عکسهای توپ پخش می شود. این تحقیر در یک صحنه ذهن آزار دهنده به اوج خود می رسد ، جایی که او برای بدست آوردن پول می تواند بدن خود را تسلیم تخیلات یک کارگردان فیلم پورنو کند ، که از او بدترین حالت را برای او می پرسد: عبری صحبت کند. یک جلسه جن گیری واقعی ، همانقدر جذاب و جذاب که شاید کلید فیلم را بدهد. "اسرائیل ، از بدن من بیرون بیا! به نظر می رسد یوآو فریاد می زند ، در حالی که بی وقفه یک مضحک "دیک! " از آنجا که مترادف ها یک فیلم خام ، بی رحمانه ، اغلب بسیار خنده دار است ، که همه چیز را به خودش اجازه می دهد و ما را گاهی مبهوت مضراب خود می کند.

ناداو لاپید پس از اولین فیلم های بلند برجسته او ، "پلیس و معلم" ، یک فیلم آشفته را امتحان می کند که رادیکال ترین فیلم او تا به امروز است. او متن را با یوآو ابداع می کند ، که در نهایت بیشتر از رنج ها و تردیدهای او در حضور / عدم حضور او بیش از هر کلمه ای از او ، به هر زبانی است.